Umiejętności społeczne...

UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNE


Umiejętności społeczne i emocjonalne pomogą dziecku odnieść sukces nie tylko w szkole, ale we wszystkich dziedzinach życia.
Rozwój umiejętności obejmuje 5 podstawowych typów umiejętności:

  • Samoświadomość – rozpoznawanie własnych myśli, uczuć i mocnych punktów oraz dostrzeganie ich wpływu na czyny i dokonywane wybory.
  • Świadomość społeczna – rozpoznawanie i rozumienie myśli oraz uczuć innych ludzi, empatia i umiejętność postawienia się w sytuacji innych.
  • Samokontrola – kontrolowanie emocji, tak aby ułatwiały, a nie przeszkadzały w wykonywaniu zadań, ustalanie długoterminowych i krótkoterminowych celów, radzenie sobie z napotykanymi przeszkodami.
  • Odpowiedzialne podejmowanie decyzji – znajdywanie, wprowadzanie w życie zdecydowanych i przemyślanych rozwiązań problemów.
  • Umiejętne kontakty z innymi ludźmi – przeciwstawienie się negatywnej presji rówieśników oraz pracowanie nad rozwiązaniem konfliktów.

Do umiejętności społecznych zalicza się:

  • Asertywność – odrzucanie próśb, zwracanie się z prośbą i wydawanie poleceń, wyrażanie uczuć przyjemnych i nieprzyjemnych, rozpoczynanie, kontynuowanie i kończenie ogólnej rozmowy, wyrażanie i przyjmowanie ocen, nienaruszanie cudzego terytorium psychologicznego, wyrażanie i przyjmowanie ocen, obrona swoich praw.
  • Nagradzanie, wzmacnianie – wzmocnienia werbalne obejmują aprobatę, pochwałę, akceptację, zgodę, zachętę i współczucie. Nagrodami niewerbalnymi są uśmiechy, skinienia głową, spojrzenia i ton głosu. Nagrody mogą mieć również postać pomocy, prezentów, poczęstunków, porad i informacji. Nagradzające jest też zaangażowanie w przyjemne wspólne działania, takie jak sport, spotkania towarzyskie.
  • Komunikacje niewerbalną – wygląd zewnętrzny, sposób poruszania się, gestykulacja, mimika, kontakt wzrokowy, „mowa dłoni”, pozycja ciała, używane akcesoria i wygląd otoczenia.
  • Komunikację werbalną – reguły właściwej wypowiedzi: powinny nawiązywać do tego, co powiedziano wcześniej, dostarczać odpowiednio wiele, lecz nie za dużo informacji, być jasna i prawdziwa.
  • Empatię, współdziałanie i wzgląd na innych – empatia oznacza zdolność podzielania postrzeganych emocji innych ludzi i rozumienia ich punktu widzenia.
  • Rozpoznawanie i rozwiązywanie problemów – wykorzystywanie informacji zwrotnych, znajomość nieformalnych reguł zachowania, wiedza dotycząca relacji społecznych.
  • Autoprezentację – przedstawianie się, nie bycie anonimowym, status i rola każdej osoby w kontaktach z innymi muszą być negocjowane i akceptowane przez innych, oddziaływanie na swój obraz w oczach innych.

Umiejętność wchodzenia i funkcjonowania w zróżnicowanych interakcjach społecznych jest jedną z najważniejszych kompetencji rozwojowych i wpływa na całe życie człowieka. Dzieci, którym nie udaje się rozwinąć tych umiejętności często doświadczają także problemów w dorosłym życiu.
Najczęściej spotykane skutki braku umiejętności społecznych u dzieci i młodzieży:

  • Postrzegane są jako osoby niewrażliwe lub przemądrzałe
  • Częściej i szybciej wpadają w złość, gdyż błędnie odczytują sygnały wysłane przez inne osoby
  • Mają niższe poczucie wartości i pewność siebie
  • Inne osoby (w tym zarówno rówieśnicy, jak i osoby starsze) czują się w ich towarzystwie niekomfortowo i często unikają dalszych kontaktów
  • Mogą wpływać negatywnie na wyniki w nauce
  • Zwiększają ryzyko stałego poczucia stresu i zagrożenia depresją

W skrajnych przypadkach niewłaściwe interakcje społeczne mogą doprowadzić do całkowitego odrzucenia społecznego.
Tylko wspomaganie rozwoju kompetencji społecznych u dzieci i młodzieży pozwoli im budować relacje w sposób bezpieczny i z zachowaniem właściwej niezależności i pewności siebie.

 

 

Źródło
Szkolny System Wsparcia Zdrowia Psychicznego – M. Nowicka, A. Wzorek